Mijn eerste liefdesbrief
Het is heel lang geleden dat ik mijn eerste liefdesbrief schreef aan mijn man en dat ik van hem brieven terugkreeg. Onlangs kwam ik het stapeltje brieven weer tegen bij onze verhuizing. Leuk om terug te lezen hoe verliefd we toen waren. In een tijd waarin er nog geen mobiele telefoon was en je alleen door middel van brieven en vaste telefoon contact kon houden.
Bij ons 40-jarig huwelijk heb ik mijn man opnieuw een brief geschreven die ik op ons feest heb voorgelezen. Met die brief wilde ik hem vertellen hoeveel hij voor mij betekent en wilde ik mijn belofte aan hem voor de komende jaren opnieuw bevestigen. Mijn man was geraakt door mijn woorden en reageerde hierop spontaan met warme woorden van liefde. Morgen op Valentijnsdag doe ik het dunnetjes over door hem een liefdesbrief om van te smullen te geven. Zo wil ik hem morgen opnieuw verrassen.
Woorden van liefde
En terwijl ik nadacht over die liefdesbrieven, moest ik denken aan al die keren dat ik nu al voor nabestaanden van een overledene liefdesbrieven heb mogen opstellen. Hoe ik door middel van “liefdesbrieven” , mijn woorden van hoop en troost, voor hen heb mogen vertolken welke betekenis de overledene voor hen heeft gehad. Hoe ik heb mogen vertellen waar zij trots op waren, wat zij waardeerden. Dingen die we elkaar veel te weinig vertellen.
Een groot hart
Woorden van liefde mocht ik ook vertellen over een vader die een groot hart met veel liefdegaven had gehad en daaruit gul had gedeeld. “Het meest zal ik zijn knuffels missen”, vertelde een dochter van een vader die zijn hele leven heel liefdevol in zijn gezin had gestaan. Haar familie beaamde dat. In de dienst vertelden we over wat de vele liefdegaven van deze man voor het gezin en zijn omgeving hadden betekend. Iedereen kreeg een hartje met een liefdegave mee. Elk familielid kreeg een groot knuffelhart mee om hen te troosten op de dagen dat zij de knuffels van vader heel erg zouden missen. Een jaar later sprak ik één van de dochters. Zij bedankte mij opnieuw voor de woorden en het hart. “Ik denk er nog vaak aan terug en gebruik het hart nog heel vaak” vertelde zij. Warme woorden, die ik dankbaar meedroeg. Want dit is wat ik wil bereiken wanneer ik mensen help bij het organiseren van een afscheid. Dat alles wat daarin gebeurt troost en inspiratie geeft op de dagen dat het gemis zo groot is.
Schrijf wat je lief is …. Nu
Elke keer ben ik weer dankbaar dat nabestaanden mij dit onderdeel van de dienst toevertrouwen. Ervaar ik het als bijzonder dat ik hun liefdesbrieven mag vertolken. En is het fijn om die woorden van liefde te koppelen aan de toekomst. Hen iets mee te kunnen geven dat troost en inspireert om het gedachtegoed van hun dierbare in hun leven verder te doen leven. Er is een uitspraak die zegt: “Niet waarlijk dood zijn zij, die in onze harten verder leven”. “Als iets liefs je verlaat, blijft nog altijd de liefde”. Daarom help ik mensen graag om hun liefdesbrieven te schrijven.
Maar waarom zou je met het schrijven van een liefdesbrief wachten tot het einde van het leven? Hoe zou het zijn als je die brief nu, vandaag nog, zou schrijven aan iemand die je heel dierbaar is? Hoe zou hij of zij daarop reageren? Hoe mooi is het om een dierbaar iemand te vertellen wat deze voor jou betekent? Waar je trots op bent?
Schrijf je brief nu en verras iemand die jou dierbaar is met jouw harte-woorden. Ik wens je een liefdevolle en hartverwarmende Valentijnsdag.