Na een lange tijd van stilte, vandaag opnieuw verhaal in mijn serie: bloemen vertellen verhalen. Vandaag wil ik de orchidee in het zonnetje zetten.
De orchidee is een bloem die je tegenwoordig in veel huizen in vooral witte en roze kleuren tegenkomt. Ook in mijn huis heb ik veel orchideeën staan. Niet in de laatste plaats omdat het een makkelijke plant is die vele malen in het jaar bloeit.
De orchidee roept bij mij veel herinneringen op. Aan een toneelstuk waarin de orchidee het symbool van de liefde was. Aan familieleden die je geen groter plezier kon doen dan ze te verwennen met een orchidee. Aan een collega-ondernemer Rob Hendriks, die in zijn vrije tijd orchideeënkweker was en in zijn huis een ruimte had waarin hij vele bijzondere soorten orchideeën had staan. En aan klanten voor wie de orchidee de bloem was waarmee zij hun dierbare de laatste eer bewezen.
In alle gevallen was de orchidee geliefd om haar schoonheid, haar luxe uitstraling en haar kracht. Als je iemand verwent met een orchidee zeg je eigenlijk: jij bent mooi. Waar zij ook staat, door haar eenvoud en er simpelweg te zijn, wordt die plek mooi.
De orchidee herinnert mij ook aan een overleden moeder, die uitblonk in liefde en dienstbaarheid. Haar hele leven was zij er simpelweg geweest voor haar gezin. Toen zij overleed, mocht ik haar man en dochters helpen het afscheid te organiseren. Ze hadden geen idee hoe ze hun echtgenote en moeder een mooi afscheid konden geven. De uitvaartondernemer bracht hen in contact met mij.
Op een mooie zomerdag belde ik ’s morgens bij hen aan. Ik werd warm en hartelijk ontvangen en het ijs was al gauw gebroken. Nadat de gebruikelijke kennismaking nodigde ik hen uit om mij het levensverhaal van moeder te vertellen.
Er kwam een waterval aan informatie, doorspekt met gevoelens, belevingen, verhalen en anekdotes. Samen vormden ze het verhaal van een liefdevolle en dienstbare moeder die veel had betekend voor haar man en kinderen, met hen een hele sterke band had en wiens liefde een zoete geur had achtergelaten. Een moeder die dol was geweest op orchideeën en wiens huis vol had gestaan met orchideeën.
Ik stelde hen voor om de orchidee als symbool te gaan gebruiken en tijdens de dienst met behulp van de geur van orchideeën, haar levensverhaal te vertellen. De band met moeder konden we symboliseren met gekurde linten, besprenkeld met orchideeëngeur, die moeder vasthield en over de kist hingen. Aan het einde van de dienst zouden de echtgenoot en de dochters de linten doorknippen en hun deel meenemen naar huis. Het idee sloeg direct aan en samen overlegden we over de praktische uitvoering.
Werken met geuren is moeilijk in het crematorium, omdat geuren lang blijven langen en daardoor niet altijd zijn vervlogen bij de volgende uitvaartdienst. We besloten daarom dat ik zou overleggen met het crematorium over de praktische uitvoering.
In de vijf dagen die volgden gingen de dochters en ik samen aan het werk om de dienst voor te bereiden. De dochters kochten een mooie orchidee en gekleurde linten. Ieder in een eigen kleur. Zij zorgden voor muziek en foto’s waarvan ik samen met mijn man een mooie fotopresentatie maakte. Ik ging op zoek naar orchideeënolie en overlegde met het crematorium over de uitvoering. Het was niet mogelijk om de linten besprenkelen. We besloten daarom om kleine hartflesjes te vullen met de olie en deze op de kist bij de linten te plaatsen. Eén van de dochters, een broer van de moeder en ik schreven teksten waarin we terugkeken op haar leven.
Vijf dagen later zagen we elkaar weer in het crematorium. Moeder lag zoals afgesproken opgebaard in een mooie blankhouten kist waaruit zes gekleurde linten staken. De dochters droegen elk een armbandje gemaakt met een stuk lint in dezelfde kleur. De echtgenoot had een lintje in zijn kleur op de revers van zijn pak. Tijdens de dienst gaf ik d.m.v. een gesprekje met een kleinkind uitleg over de symboliek en de uitwerking hiervan in de dienst en de dienst verliep zoals besproken. Het werd een dienst met een lach en een traan, waarin de liefdevolle geur van moeder voortdurend aanwezig was.
Het moment waarop de dochters en echtgenoot hun banden met moeder losmaakten, was indrukwekkend en emotioneel. Een heel speciaal moment, waarin je de wederzijdse liefde voelde. Ook de gasten van de nabestaanden voelden dit zo.
Na afloop kreeg de familie veel positieve reacties over het verloop van de ceremonie. De dochters zelf beschreven het als de meest mooie en betekenisvolle ceremonie die ze ooit beleefd hadden. Letterlijk schreven zij: De ceremonie met het doorknippen van de lange linten die zij vasthield was zo mooi en zo vol van liefde en respect. Mede hierdoor konden wij verder met ons leven en heeft de herinnering aan onze moeder een mooi en fijn plekje gekregen in hun harten.
Twee maanden later was ik opnieuw de gast van de dochters. De orchidee die tijdens de uitvaartdienst bij de kist had gestaan, stond nu te stralen in de kamer. Bij een stuk vlaai keken we terug op de afgelopen maanden en de uitvaartdienst. Ik kreeg het warm van de lof die zij hadden voor onze samenwerking en de afscheidsdienst zoals ik die met hen had voorbereid en uitgevoerd. Met een gevoel van trots en dankbaarheid nam ik afscheid van hen.
Trots omdat ik de gave heb gekregen om families te kunnen helpen op de meest emotionele momenten van hun leven. Dankbaar omdat ik opnieuw in staat was gebleken om een familie te helpen met behulp van deze prachtige bloem afscheid te nemen van een dierbare. Trots op de warme woorden die ik bij het afscheid van hen mee mocht nemen.